ยาหมอสั่ง เป็นเพลงลูกทุ่งที่ผมฟังครั้งแรกแล้วต่อมเอ๊ะทำงานขึ้นมาทันที ว่าเพลงนี้มันชื่ออะไร
พอมีโอกาสก็รีบไปค้นนกูเกิ้ลดู แล้วลองฟังอีกหลายรอบ ก็รู้สึกสนุกสนานไปกับเนื้อเพลงและท่วงทำนอง
พร้อมทั้งเนื้อเสียงของศิลปินที่ถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่ารัก สดใสปนฮานิดๆ(เยอะเลยละ)
ที่สำคัญ ผมคงต้องซ้อมร้องไว้ให้ อสม.ได้เต้น ได้ฮากันละคราวนี้
เนื้อเพลงก็เป็นการหยิบยกเอาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสถานบริการด้านสาธารณสุข ที่มีการสื่อสารที่ไม่เข้าใจตรงกันระหว่างผู้รับ กับผู้ส่งสาร ซึ่งเนื้อเพลงและมิวสิควีดีโอก็ถ่ายทอดออกมาให้สนุกสนานอาจจะเกินจริงไปนิดหน่อย แต่เหตุการณ์เหล่านี้ก็เกิดขึ้นจริงในแถบชนบทของภาคอีสาน โดยเฉพาะประโยคที่ว่า สี่ 5 วันก็หาย ฟังทีไร ขำทุกที ไม่รู้ท่านอาจารย์บุญล้อม คู่กะสังข์ คิดได้ยังไง ขอบคุณมากเลยครับที่ทำให้ผมได้ฟังเพลงแล้วมีความสุขไปกับเพลงที่ฟัง
ศร สินชัย, ดอกอ้อ ทุ่งทอง, ก้านตอง ทุ่งเงิน – ยาหมอสั่ง
คำร้อง/ทำนอง บุญล้อม คู่กะสังข์
เรียบเรียง สวัสดิ์ สารคาม
(ศร สินชัย) โอละน้อ…เอ่อ…
น้องเมียเอย… คือคักแท้
(ก้านตอง) โตข่อยนี้เกิดเป็นลูกกำพร้า
โตข่อยนี้เกิดเป็นลูกกำพร้า
อยู่กับเอื้อยมาเลี้ยงจนว่าใหญ่
จนว่าเอื้อยได้เป็นฝั่งเป็นฝา
จนว่าเอื้อยได้เป็นฝั่งเป็นฝา
นี่ละเน๊าะเขาว่าข้าวมันปลาใหม่
(ดอกอ้อ) แต่ก่อนกี้มันกะดีอยู่หล่า
แต่ก่อนกี้มันกะดีอยู่หล่า
บ่เคยปล่อยเคยป๋าเฮ็ดนาดีหลาย
แต่ซูมื้อซวนเฮ็ดนั่นเฮ็ดนี่
แต่ซูมื้อซวนเฮ็ดนั่นเฮ็ดนี่
เพิ่นเป็นหูบ่ดีเอื้อยละอุกใจหลาย
(ดอกอ้อ) โฮ้ยอุกใจนำพี่อ้ายโตเนาะตองเนาะ
ชวนเฮ็ดหยังกะบ่เฮ็ด ฮึ่ยเอื้อยหละเบื่อ
(ศร สินชัย) เว้าหยังกันหละเอื้อยน้องคู่นี้
เว้าหยังกันหละเอื้อยน้องคู่นี้ ว่าหูไผบ่ดีจมให้ผู้ใด๋
มื้อนี่เจ้าสิพากันไปหยัง มื้อนี่เจ้าสิพากันไปหยัง
ทรงคือฟ่าวคือฟั่งสิพากันไปใส
(ดอกอ้อ) ข่อยสิให้น้องพาไปโรงบาล
ข่อยสิให้น้องพาไปโรงบาล
ให้หมอเบิ่งอาการหูบ่ดีอย่าพาลหลาย
(ก้านตอง) เอื้อยวินหัวแฮงหลายบ่เอื้อย
เอื้อยวินหัวแฮงหลายบ่เอื้อย
เบิ่งทรงสีเมื่อยเมื่อยป่ะน้องสิพาไป
(ก้านตอง) วินหลายบ่เอื้อย
นี่หละโรคกรรมพันธุ์แม่เฮากะเป็น
(ดอกอ้อ) โอ๊ยวินหลายหล่า
(ก้านตอง) คือเป็นหนักละแท้น้อเอื้อยอ้อ
คือเป็นหนักละแท้น้อเอื้อยอ้อ
เบิ่งคำเว้าคุณหมอเคร่งคัดแฮงหลาย
(ศร สินชัย) เป็นจั่งใด๋หมอเพิ่นว่าเป็นหยัง
เป็นจั่งใด๋หมอเพิ่นว่าเป็นหยัง
เว้าสู่พี่อ้ายฟังหมอเพิ่นว่าจังใด๋
(ก้านตอง) หมอเพิ่นย้ำให้ทำตามหมอสั่งเด้ะ
เพิ่นย้ำให้ทำตามหมอสั่งเด้ะ
หมอบ่เว้าสู่ฟังไปถามเอื้อยพี่อ้าย
(ดอกอ้อ) หยับมานี้ข่อยสิเว้าสู่ฟัง
หยับมานี้ข่อยสิเว้าสู่ฟัง
คำที่หมอเพิ่นสั่งฟังแล้วต้องเฮ็ดได้
เจ้าต้องเฮ็ดได้เด้ะเจ้าสัญญาข่อยก่อนเด้ะเฒ่า
(ศร สินชัย) เอ้อข่อยสิเฮ็ดให้มันดีที่สุดหละเฒ่า
(ก้านตอง) น้องย่านเป็นหละโรคกรรมพันธุ์
น้องย่านเป็นหละโรคกรรมพันธุ์
ให้พี่อ้ายอยู่บ้านช่วงนี่อย่าไปใส
(ศร สินชัย) ให้ฟ่าวเว้าเฒ่าเจ้าเฮ็ดหยังอยู่
ให้ฟ่าวเว้าเฒ่าเจ้าเฮ็ดหยังอยู่
ข่อยอยากฟังอยากฮู้หมอให้เฮ็ดจั่งใด๋
(ดอกอ้อ) เบิ่งทรงเจ้าสิเฮ็ดได้อยู่เฒ่า
เบิ่งทรงเจ้าสิเฮ็ดได้ดีอยู่เฒ่า
โรคนี่หมอเพิ่นเว้าเจ้าคนเดียวซ่อยได้
หมอสั่งมาว่าของดองต้องงด
หมอสั่งมาว่าของดองต้องงด
เอายาไปทานให้หมดสี่ห้าวันก็หาย
(ดอกอ้อ) ไปเฒ่าไปเอายาไปทานหวัดเด้อ
ถ้าแม่เจ้ามาบอกเลยว่าบ่ต้องซื้อหยังมาฝากข่อยดอก
หมอสั่งห้ามกินของดอง
จำได้บ่หละบรรทัดสุดท้ายนะ สี่ห้าวันก็หาย
(ศร สินชัย) จำได้อยู่เฒ่า จำได้บักอย่างคักเลย
(ก้านตอง) จำได้บ่หละพี่อ้าย
(ศร สินชัย) จ้า
(ศร สินชัย) โรคหยังน้อบ่เคยพ้อเคยเห็น
โรคหยังน้อบ่เคยพ้อเคยเห็น
ตั้งแต่เซ้าจดเย็นบ่ได้ออกไปใส
(ดอกอ้อ) อดเอาแน่เหลืออีกแค่คืนเดียว
อดเอาแน่เหลืออีกแค่คืนเดียว
คันคืนนี่เจ้าเบี้ยวเดี๋ยวมันสิบ่หายเด๊ะ
(ก้านตอง) เอื้อยจ๋าเอื้อยน้องเป็นวินวินหัว
เอื้อยจ๋าเอื้อยน้องเป็นวินวินหัว
มันหน้ามืดตามัว ใจกระวนกระวาย
(ศร สินชัย) มาเป็นโรคละคือกันแท้หละ
(ดอกอ้อ) พู้นหนะ
(ศร สินชัย) มาเป็นโรคละคือกันแท้หละ
สิปัวให้เด้อน้าบ่ต้องหาหมอกะได้
(ก้านตอง) แม่นอีหลีบ่พี่อ้าย
(ดอกอ้อ) ฮึ่ย ยามน้าเว้าหยังขึ้นจั่งแม่นเจ้าหูดีเน๊าะ
บัดยามข่อยเว้าหยังขึ้นเอาหูหนีไปทางใด๋
เปี้ยะเอาจักบาดสะน้อ
(ศร สินชัย) ข่อยห่วงน้าเด้นี่ย่านน้าเป็นหยังขึ้นมา
ข่อยสิอยู่จังใด๋ โอ๊ะโอ๊ะเจ้าสิอยู่จังใด๋
(ก้านตอง) บ่แมนสิแมนความเลาอยู่บ่เอื้อย
(ศร สินชัย) นั่นหนะ
(ดอกอ้อ) ฮึ่ย
พยาบาลชุมชนคนหนึ่ง ที่อยากแบ่งปันประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ต้องการถ่ายทอดเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในอำเภอนาคู จังหวัดกาฬสินธุ์ ซึ่งเป็นถิ่นกำเนิด เชิญทุกท่านร่วมแบ่งปันเรื่องราว ความรู้ ประสบการณ์ ด้วยกันนะครับ