ท่านผู้อ่านหลายท่านอาจจะทำงานต่างถิ่น ต้องพลัดพรากจากบ้านเกิดเมืองนอนไปหลายร้อยกิโล แต่สิ่งหนึ่งสิ่งใดที่ทุกท่านไม่เคยลืมคือ…..การกลับบ้าน….. ส่วนใหญ่แล้วความรู้สึกเมื่อได้กลับบ้านคือ กลับไปเยี่ยมพ่อ่-แม่ กลับไปพักผ่อน หลบหนีความวุ่นวาย บรรยากาศที่เคร่งเครียดกับการทำงาน การแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น สังคมที่มีแต่ความอิจฉาริษยา นินทาว่าร้าย อะไรอีกเยอะเเยะสารพัด แต่เมื่อไหร่ที่เป็นช่วงวันหยุดยาวหรือปิดเทอม ก็จะได้กลับบ้าน มันช่างเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆเหลือเกิน รู้สึกว่าจะคอยนับถอยหลังตลอดเวลา พะวังเรื่องตั๋วโดยสาร เดี๋ยวจะได้นั่งรถเสริม ไหนจะของฝากของต้อน มันเป็นความรู้สึกสับสนปนความตื่นเต้นที่จะได้กลับไปพบคนที่เรารัก ซึ่งท่านก็คงตื่นเต้นไม่แพ้เราเช่นกัน ภายใต้แววตาที่เลื่อนลอย คอยทางว่าเมื่อไหร่ลูกยาจะกลับมาบ้านซะทีว่าจะทำนู่นนี่ที่ลูกชอบให้กิน แต่พอเปิดตู้เย็นออกมา….เฮ้อ จะทำอะไรดีน้อ
ตู้เย็นของพ่อ-แม่
ตู้เย็น พ่อ แม่
บางครั้งเราอาจจะลืมนึกไปว่าท่านไม่สะดวกที่จะไปตลาด ไม่รู้จะเอาอะไรมาใส่ตู้เย็นนอกจากน้ำเปล่าใส่ขวดโค้ก เอาไว้ดื่มเย็นๆตอนไปนา หรือบางครั้ง เงินที่ท่านส่งมาให้พ่อ-แม่ทุกเดือนๆ(บางท่านก็ไม่เคยส่ง หรือส่งบ้าง ไม่ส่งบ้าง)อาจจะหมดไปกับการลุ้นหวยหุ้น เล่นแชร์ ลุ้ยมวยตู้ จนทำให้ตู้เย็นเป็นดังรูปข้างบน ถึงยังไงก็ตาม เมื่อเราได้มีโอกาสกลับมาบ้าน สิ่งหนึ่งที่เราจะทำให้พ่อกับแม่มีความสุขบ้าง ก็คือการหานู่นนี่นั่นมาตุนใส่ตู้เย็นไว้ เป็นอะไรที่กินง่ายๆ เก็บไว้กินได้นาน และประโยชน์ต่อผู้สูงอายุ เช่น นม ไข่ เนื้อหมู ปลาหมึก ปลาสด เป็นต้น
ตู้เย็น พ่อ แม่
ตู้เย็น พ่อ แม่
รับรองเลยว่าถ้าท่านกลับไปทำงานแล้ว พ่อกับแม่มาเปิดตู้เย็นดู ก็จะนึกปลื้มใจพร้อมกับเผยรอยยิ้มมุมปากเล็กๆที่ลูกมันยังรักและห่วงเราอยู่…….ครั้งต่อไป อย่าลืมทำตู้เย็นที่บ้านพ่อ-แม่ให้เต็มก่อนกลับไปทำงานนะครับ
พยาบาลชุมชนคนหนึ่ง ที่อยากแบ่งปันประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ต้องการถ่ายทอดเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในอำเภอนาคู จังหวัดกาฬสินธุ์ ซึ่งเป็นถิ่นกำเนิด เชิญทุกท่านร่วมแบ่งปันเรื่องราว ความรู้ ประสบการณ์ ด้วยกันนะครับ